Umiejętność bycia liderem jest niezwykle cenna we współczesnym świecie – płynące z tego korzyści odczuwalne są na wszystkich płaszczyznach życia. Wbrew pozorom nie wszystkie osoby postrzegane w kategoriach przywódców posiadają wrodzone ku temu predyspozycje – bardzo często jest to efekt pracy nad sobą. Takie wyzwanie podjąć może każdy.
Dlaczego warto być liderem?
Lider często kojarzy się z szefem, niemniej jednak określenie te ma znacznie szerszy zasięg. To po prostu człowiek, który potrafi skutecznie przewodzić grupie. Czy będzie to zespół pracowników, ugrupowanie polityczne czy lokalna społeczność – nie ma to w tym momencie większego znaczenia. Istnieje wiele powodów, dla których warto stać się liderem. Wypada wspomnieć tutaj m. in. o:
- wysokich zdolnościach interpersonalnych,
- umiejętności pokonywania stresu i życiowych trudności,
- determinacji objawiającej się w konsekwentnym dążeniu do wyznaczonego celu,
- zaangażowaniu,
- samodyscyplinie,
- pewności siebie,
- kreatywnym podejściu do pojawiających się problemów,
- świetnej organizacji czasu,
- ukształtowanym systemie wartości.
Wniosek z tego jest jeden – liderom żyje się łatwiej, ponieważ doskonale wiedzą oni, gdzie ukierunkować swoją energię. Są ludźmi stawiającymi na rozwój, otwartymi na zmiany i dostrzegającymi w każdej sytuacji różne możliwości. Nie skupiają się na problemach, ale na metodach uporania się z nimi. Myślą racjonalnie, planują i znają swoją wartość. Stąd bierze się ich pewność siebie potrafiąca zjednywać im wielu zwolenników. Stanowią dla otoczenia wzór, z którego można brać przykład. Potrafią wpływać na innych i zachęcać ich do poprawy jakości życia.
Co trzeba mieć na uwadze aby zostać liderem?
Aby stać się liderem z prawdziwego zdarzenia, trzeba mieć na względzie kilka istotnych aspektów, nie zapominając przy tym, iż liczy się tu autentyczność. Ktoś, kto nie jest wobec siebie szczery, nie będzie taki również i wobec innych – marne są wówczas szanse, by pociągnąć za sobą przysłowie tłumy. W czasach, kiedy w relacjach międzyludzkich nie brakuje fałszu, zakłamania i niezdrowego egoizmu, prawdziwość jest cechą na wagę złota. Dobry lider niczego nie udaje – w zupełnie naturalny sposób przychodzi m stosowanie się do paru ważnych zasad.
- Milczenie jest złotem – chcąc przekonać ludzi do swoich racji czy zaangażować ich do jakiegoś działania, trzeba ich słuchać. Dzięki temu mają oni świadomość tego, że ich głos się liczy. Opłaca się słuchać innych również dlatego, że ich słowa niejednokrotnie są źródłem cennych inspiracji i pomysłów.
- Skupianie się na ludziach – liderowi zależy na tym, by poznawać ludzi i ich problemy. Cieszący się uznaniem przywódcy mają świadomość tego, że ludzie są różni, w związku z czym potrafią rozwiązywać problemy pojawiające się w obrębie grupy. To zapobiega frustracjom niepotrzebnym spięciom.
- Nie idealizowanie własnego wizerunku – liderzy we wszystko, co robią, angażują się w stu procentach, ale z drugiej strony nie pozwalają sobie na to, by popaść w pułapkę perfekcjonizmu. Nie mają też ciśnienia na to, by w oczach otoczenia uchodzić za idealnych, gdyż rozumieją, iż ideałom trudno jest dorównywać i się z nimi identyfikować.
- Odpowiedzialność – wspólną cechą liderów jest to, że nie boją się oni brać odpowiedzialności za swoje słowa, działania i decyzje. Jeśli zachodzi takowa konieczność, ponoszą ich konsekwencje. Zyskują na tym realny wpływ na własne życie, nie tracą nad nim kontroli. To zaś przekłada się na to, że są odpowiedzialni także i za otaczających ich ludzi, co przejawia się na różne sposoby, np. wywiązywaniem się ze włożonych obietnic.
- Sztuka motywacji – o niej liderzy wiedzą wszystko. Dlatego są tak bardzo skuteczni.
- Wizja – lider ma wizję, umie o niej mówić i udowodnić, dlaczego w nią wierzy. Co więcej, potrafi podać odbiorcom konkretne powody, dla których oni także powinni w nią uwierzyć.
- Podejmowanie decyzji – z tym liderzy nie mają kłopotów, chociaż zawsze robią to w oparciu o racjonalne przesłanki. Nawet wtedy, gdy są poddani presji czasu. nie oznacza to przy tym wcale, iż nie słuchają głosu intuicji – często się na nią zdają, ale nie są lekkomyślni.
- Krytyka i pochwały – liderzy starają się dostrzec to, co w ludziach dobre, więc kłopotem nie jest dla nich komplementowanie innych. Sami również potrafią przyjmować pochwały – to samo dotyczy krytyki, ale pod warunkiem, że jest ona konstruktywna. Krytykując, odnoszą się wyłącznie do czyichś działań bądź poglądów – bez żadnych osobistych wycieczek.
- Czytelne komunikaty – liderzy wyrażają się w sposób jasny i zrozumiały, nie pozostawiając miejsca na domysły. Wiadomo, o co dokładnie im chodzi i jakie są ich oczekiwania. Język, którym się posługują, dostosowują do grupy.
Jakich postaw się wystrzegać na drodze do bycia liderem?
Chęć stania się liderem oznacza konieczność zmiany postawy oraz wyeliminowania wielu szkodliwych przyzwyczajeń takich jak m. in.:
- pragnienie posiadania racji bez względu na wszystko,
- porównywanie się do innych,
- kierowanie się stereotypami,
- nie tolerowanie innego zdania niż własne,
- nie docenianie cudzych sukcesów,
- nie przyznawanie się do błędów,
- posługiwanie się schematami myślowymi.