Każdy chciałby być człowiekiem sukcesu, ale na drodze ku temu stają różne przeszkody – głównie w postaci kompleksów. Jedni radzą sobie z nimi dobrze, inni zaś niekoniecznie – dlatego też postrzegają siebie w kategoriach ofiary losu. Ale czy rzeczywiście jest się skazanym na bycie nią? Dobra wiadomość jest taka, że nie – ale warunek jest jeden, a mianowicie taki, że trzeba nad tym pracować.
Ofiara losu musi pokonać kompleksy
Sukces rodzi się w głowie – to doskonale znane powiedzenie, z którego zasadności nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę. Ludzi sukcesu od ofiar losu różni wiele rzeczy, lecz tą kluczową jest nastawienie. Pierwsza ze wspomnianych grupa nie problemu z samoakceptacją. Osoby te są świadome swych słabych i mocnych stron – dokładają wszelakich starań, by nie postrzegać siebie przez pryzmat wad, które nierzadko są wyolbrzymiane bądź całkowicie wyimaginowane. Dlatego też jeśli ktoś chce stać się człowiekiem sukcesu, musi w pierwszej kolejności pokonać kompleksy. Nie jest to proste – ale jak najbardziej wykonalne. W tym celu należy m. in.:
- przestać porównywać się z innymi,
- nie patrzeć na siebie zbyt krytycznym okiem,
- doceniać komplementy,
- częściej się uśmiechać,
- nie brać wszystkiego do siebie,
- nie przejmować się rzeczami, na które nie ma się wpływu,
- podkreślać zalety, a nie celebrować braki,
- dbać o jakość wewnętrznego dialogu.
Aby skutecznie walczyć z kompleksami, trzeba najpierw poznać ich przyczynę. Z tym zaś nie zawsze człowiek jest w stanie uporać się sam. Czasem warto zwrócić się o pomoc do kogoś z zewnątrz – np. do psychoterapeuty. To żaden wstyd szukać rozwiązania problemów, które utrudniają codzienne funkcjonowanie. Warto uzmysłowić sobie, że życie jest tylko jedno – grunt to umieć odnajdywać radość w małych rzeczach i cieszyć się z tego, co się posiada.
Weź odpowiedzialność za swoje życie
Charakterystyczną cechą ludzi sukcesu jest to, że nie boją się oni brać odpowiedzialności za własne życie. Niejednokrotnie odpowiedzialność jest czymś, co się kojarzy z jakąś karą – a więc nie najlepiej. Tymczasem odpowiedzialność oznacza m. in.:
- dotrzymywanie obietnic,
- samodzielne myślenie i posiadanie swojego zdania,
- dojrzałość emocjonalną,
- świadomość konsekwencji słów i czynów,
- umiejętność przyznania się do błędów,
- szczerość,
- troskę o innych – nie mylić z nadmiernym przywiązywaniem wagi do ich opinii i osądów.
Człowiek odpowiedzialny nie obarcza też otoczenia winą za własne niepowodzenia – nie użala się nad sobą, a z każdej lekcji wyciąga konstruktywne wnioski. Na przyszłość stara się już pewnych błędów nie popełniać. Zamiast zamkniętych drzwi dostrzega nowe perspektywy, z czym wiąże się kolejna istotna rzecz – otwartość i gotowość na zmiany. Trzeba zrozumieć, że są one niezbędne do tego, by się rozwijać i czynić życie satysfakcjonującym. Ktoś, kto wiecznie tkwi w miejscu i jednocześnie nie ma odwagi tego zmieniać nigdy nie będzie zadowolony ze swojej sytuacji. A stąd już jedynie mały krok do stania się nieznośnym malkontentem, któremu nic się nie podoba.
Wyznaczaj cele i planuj
Ludzie sukcesu wyznaczają sobie cele, do realizacji których konsekwentnie i cierpliwie dążą. Szanują swój czas, dlatego też nie tracą go na rzeczy nie godne uwagi. To, co robią, doprowadzają do końca – słomiany zapał jest im obcy, ponieważ mierzą siły na zamiary. Wiedzą, że nie ma po co porywać się z motyką na słońce – duży cel rozkładają na kilka mniejszych. Nie oznacza to wcale, że są perfekcjonistami – niemniej starają się dawać z siebie wszystko, jeśli tylko im na czymś zależy. Nie obawiają się przy tym weryfikacji planów – rozumieją to, iż na poszczególnych etapach życia i pod wpływem rozmaitych czynników priorytety niekiedy zmieniają się. W tym wszystkim nie tracą spontaniczności – szukają nieustannie nowych bodźców, inspiracji i pasji. Z kolei ofiara losu nie planuje i nie myśli perspektywicznie, unika konfrontacji z rzeczywistością i nie zadaje sobie pytań typu „w jakim miejscu chcę być za pięć lat?” itp. Nie szuka rozwiązań, ale skupia się na trudnościach – nic więc zatem dziwnego, że ma wrażenie, iż piętrzą się one niesamowicie.
Nie podążaj za tłumem
Ludzie sukcesu nie prezentują postawy „bo mi się należy”. Na to, co mają, ciężko pracują, co zawsze oznacza dla nich rezygnację z innych rzeczy. Czegoś, w co się angażują, nigdy nie robią na pół gwizdka i byle jak. Jeśli zaś dotychczasowe metody okazują się zawodne, to szukają nowych rozwiązań. Wymienić można jeszcze wiele rzeczy, które ich wyróżniają:
- zdrowy egoizm – ale nie są aroganccy i nie wywyższają się,
- asertywność,
- wysoka kultura osobista,
- szacunek dla pieniędzy – dla ludzi sukcesu pieniądze są ważne, ale nie stanowią celu samego w sobie,
- skupienie się na tym, by dawać, a nie brać,
- umiejętność słuchania innych ludzi,
- inwestowanie w rozwój i wiedzę,
- radość z cudzych sukcesów,
- chęć niesienia bezinteresownej pomocy,
- podążanie za głosem serca i intuicji, a nie za tłumem,
- nie uzależnianie swego szczęścia od czynników zewnętrznych – szczęście jest stanem umysłu i każdy człowiek sukcesu doskonale to pojmuje,
- otaczanie się podobnymi osobami – to motywuje do działania.
