Jak odmawiać? Czy odmawianie zawsze jest złe?

Wielu ludzi kojarzy mówienie „nie” z czymś niegrzecznym, takie osoby często uważane są za nieprzyjazne, mało rozrywkowe, nie patrząc na to, że ktoś po prostu nie ma na coś ochoty. Najwyższy czas na to, aby zacząć mówić „nie” i czuć się z tym dobrze.

Spróbujmy wytłumaczyć, o co nam chodzi

Wiele osób słysząc nie, od razu nastawia się do danej osoby w sposób negatywny. Spróbujmy zatem wytłumaczyć innym, o co nam chodzi, na przykład: „nie, ponieważ źle się czuję”, „nie zrobię tego, ponieważ nie zdążę’ – w ten sposób dajemy komuś do zrozumienia, że mamy logiczny powód naszej odmowy i powinien to zaakceptować.

Może też zdarzyć się sytuacja, w której po prostu nie mamy na coś ochoty, a żadne logiczne wyjaśnienie nie przychodzi nam do głowy – w takiej sytuacji chwile się zastanówmy, nie bójmy się też mówić szczerze, że po prostu nam się nie chce lub jesteśmy zbyt zmęczeni. Mamy do tego prawo, a nasz komfort jest tak samo ważny, jak potrzeby innych i powinni to uszanować.

Jak zmienić nasze przyzwyczajenie?

Możemy zrobić to na wiele sposobów:

• W momencie, gdy ktoś nas o coś prosi, zastanówmy się na spokojnie, czy chcemy w ogóle się tego podjąć. Jeśli jedyne odczucia, jakie nam przychodzą do głowy, to męka i zdenerwowanie – nie podejmujmy się tego zadania. Powiedzmy po prostu, że nie chcemy się tym zając lub zwyczajnie nie mamy czasu.
• Dajmy sobie czas na zastanowienie. Zazwyczaj inni atakują nas pytaniami, chcąc, abyśmy w tym momencie udzielili odpowiedzi. W ten sposób manipulują nami, w celu osiągnięcia własnych korzyści. Odpowiedzmy więc, że musimy to przemyśleć i zastanowić się, czy chcemy i mamy czas się tym zając. Najczęściej wtedy ktoś rezygnuje z nas i proponuje to komuś innemu, dzięki czemu my mamy spokój i jednocześnie widzimy, że nie chodziło tu o nas, tylko o zaspokojenie czyichś potrzeb.
• Pamiętajmy też, że nie musimy się nikomu tłumaczyć. Wiele osób twierdzi, że chętnie by odmówiła, ale nie wie jak to wytłumaczyć. To jest tylko i wyłącznie nasza prywatna sprawa, czy mamy ochotę komuś pomóc i dlaczego. Jeśli więc nie wystarczy komuś sama odpowiedź „nie”, jasno dajmy do zrozumienia, że nie musimy się tłumaczyć. Oczywiście, gdy tymi osobami są nasi bliscy, tutaj sytuacja wygląda nieco inaczej i warto wspomnieć, dlaczego nie damy rady im pomóc.
• Musimy zdać sobie sprawę z tego, że nie jesteśmy niezastąpieni i świat się bez nas nie zawali, choć wielu tak będzie twierdziło, prosząc nas o coś. Zastanówmy się, czy konsekwencje, które poniesiemy w związku z wykonaniem przysługi, nie będą dla nas zbyt duże – jeśli siostra prosi nas o opiekę nad dzieckiem, a my mieliśmy w ten wieczór ważne spotkanie, czy dawno zaplanowany wyjazd, nie bójmy się odmówić – siostra z pewnością kogoś znajdzie lub zwróci się o pomoc do opiekunki.

Zaakceptujmy czyjąś reakcję

Jeśli ktoś nas o coś prosi, a my mu odmówimy, możemy spodziewać się rozmaitych reakcji. Wszystko zależy też od tego, jaką kto jest osobą – gdy kolega z pracy prosi nas, abyśmy wykonali za niego pracę, a my mu odmówimy, z pewnością zdenerwuje się i wypowie w naszą stronę niezbyt miłe słowa. Jeśli to ktoś nam bliski prosi, abyśmy pomogli w zakupach, a my odmówimy, powinien to zrozumieć i zaproponować inny termin.

Pogódźmy się więc z reakcjami innych ludzi, nie każdy będzie w stanie nas zrozumieć, więc nie przejmujmy się tym – najważniejsze jest to, abyśmy sami ze sobą czuli się dobrze. Spotykając się z negatywną reakcją na nasza odmowę, nie możemy czuć się winni – to już jest czyjś problem, że nie potrafi pogodzić się ze zmianą sytuacji i wymaga, aby każdy chodził jak w zegarku.

Jeśli rzeczywiście czujemy, że chcemy odmówić, niezadowolenie czy złość innych nie powinny skłaniać nas do zmiany decyzji. Pamiętajmy, że nasz komfort jest na pierwszym miejscu.

W jaki sposób odmawiać?

W momencie, gdy znajdziemy się w sytuacji, w której musimy odmówić, musimy nauczyć się mówić „nie”. Ważne, abyśmy robili to z wyczuciem, aby nie wzbudzać u siebie poczucia winy, a u innych zbędnych negatywnych emocji.

Przekazując więc tę informację, bądźmy szczerzy. Niestety wciąż większość z nas woli wymyślać różne historyjki, jednak kłamstwo ma krótkie nogi i często wychodzi na jaw. W efekcie najemy się dużo wstydu i stracimy w oczach innych. Nie bójmy się więc szczerze powiedzieć, o co nam chodzi, nawet jeśli jesteśmy po prostu leniwi. Miejmy swoje zdanie i znajmy swoją wartość.

Ponadto, powinniśmy być uprzejmi. Jeśli ktoś prosi nas o pomoc, oznacza to, że jesteśmy komuś potrzebni – musimy to docenić i również z szacunkiem odnieść się do prośby. Dajmy jasno do zrozumienia, że nie jesteśmy w stanie wykonać danego zadania i przeprośmy, w ten sposób okażemy komuś szacunek i wzbudzimy pozytywne emocje.

Szacunek do własnej osoby

Brak umiejętności odmówienia komuś, wiąże się z niskim poczuciem własnej wartości – nie doceniamy siebie, wydaje nam się, że musimy komuś ulec i zrobić dla niego wszystko, wtedy nas będzie lubić i szanować. W rzeczywistości jednak ludzie powinni nas lubić i szanować bez względu na to, czy będziemy na każde ich skinienie, czy też nie. Bądźmy pewni siebie, akceptujmy swoją osobowość – z taką postawą będziemy szli przez życie z podniesioną głową.